Na czym polega przywództwo sytuacyjne?
Przywództwo jest nieodłącznym elementem naszego życia. Spotykamy się z nim zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym. Jednak nie wszystkie formy przywództwa są takie same. Jedną z nich jest przywództwo sytuacyjne, które opiera się na dostosowywaniu stylu przywództwa do konkretnych sytuacji i potrzeb zespołu.
Definicja przywództwa sytuacyjnego
Przywództwo sytuacyjne to podejście, w którym lider dostosowuje swoje zachowanie i styl przywództwa do aktualnej sytuacji. Oznacza to, że lider może zmieniać swoje podejście w zależności od potrzeb zespołu, celów organizacji, a także innych czynników zewnętrznych.
Model Herseya i Blancharda
Jednym z najbardziej znanych modeli przywództwa sytuacyjnego jest model opracowany przez Paula Herseya i Kennetha Blancharda. Model ten opiera się na dwóch kluczowych wymiarach: zachowaniu lidera i dojrzałości podwładnych.
- Zachowanie lidera: Model Herseya i Blancharda wyróżnia cztery style przywództwa: dyrektywny, perswazyjny, uczestniczący i delegujący. Każdy z tych stylów ma swoje cechy i jest odpowiedni w różnych sytuacjach.
- Dojrzałość podwładnych: Model zakłada, że dojrzałość podwładnych można podzielić na cztery poziomy: niska, średnia, wysoka i bardzo wysoka. Im wyższy poziom dojrzałości, tym większa samodzielność i odpowiedzialność podwładnych.
Zalety przywództwa sytuacyjnego
Przywództwo sytuacyjne ma wiele zalet, które przyczyniają się do skuteczności zarządzania zespołem. Oto kilka z nich:
- Elastyczność: Przywództwo sytuacyjne pozwala liderowi dostosować swoje podejście do konkretnych sytuacji, co zwiększa szanse na osiągnięcie sukcesu.
- Indywidualne podejście: Dzięki przywództwu sytuacyjnemu lider może uwzględnić indywidualne potrzeby i umiejętności każdego członka zespołu.
- Rozwój podwładnych: Przywództwo sytuacyjne stawia na rozwój podwładnych poprzez stopniowe zwiększanie ich samodzielności i odpowiedzialności.
- Skuteczność: Dostosowanie stylu przywództwa do sytuacji i potrzeb zespołu przekłada się na większą skuteczność działań.
Przykład zastosowania przywództwa sytuacyjnego
Aby lepiej zrozumieć, jak działa przywództwo sytuacyjne, przyjrzyjmy się przykładowej sytuacji. Wyobraź sobie, że jesteś liderem zespołu projektowego. Jeden z członków zespołu jest bardzo doświadczony i samodzielny, podczas gdy drugi jest nowy i potrzebuje wsparcia. W takiej sytuacji zastosowanie przywództwa sytuacyjnego oznaczałoby dostosowanie swojego stylu przywództwa do potrzeb obu podwładnych. W przypadku doświadczonego członka zespołu można by zastosować styl delegujący, dając mu większą swobodę działania. Natomiast w przypadku nowego członka zespołu, bardziej odpowiedni byłby styl dyrektywny, który zapewniłby mu jasne wytyczne i wsparcie.
Przywództwo sytuacyjne to podejście, które pozwala liderowi dostosować swoje zachowanie i styl przywództwa do aktualnej sytuacji, potrzeb zespołu i celów organizacji.
Wnioski:
Przywództwo sytuacyjne jest skutecznym podejściem do zarządzania zespołem. Dostosowywanie stylu przywództwa do konkretnych sytuacji i potrzeb podwładnych pozwala na elastyczność, indywidualne podejście i rozwój zespołu. Model Herseya i Blancharda jest jednym z najpopularniejszych modeli przywództwa sytuacyjnego, który opiera się na zachowaniu lidera i dojrzałości podwładnych. Przywództwo sytuacyjne ma wiele zalet i może być skutecznym narzędziem w osiąganiu sukcesów zarówno w pracy, jak i w życiu osobistym.
Przywództwo sytuacyjne polega na dostosowywaniu stylu przywództwa do konkretnych sytuacji i potrzeb zespołu. Wyznacza się je na podstawie analizy czynników takich jak umiejętności i doświadczenie członków zespołu, stopień zaangażowania, a także charakterystyka zadania. Przywództwo sytuacyjne zakłada elastyczność i umiejętność adaptacji do różnych sytuacji, co pozwala na efektywne zarządzanie zespołem.
Link do strony: https://www.ubiesa.pl/
